مجموعه‌ی دوم قهوه‌تلخ را هم دیشب خریدم و به اتفاق برادر و خواهرم دیدیم . فکر‌می‌کنم نباید هر ۳ قسمت آن را در یک شب دید و باید آن را به ۳ شب تقسیم کرد تا از آن لذت واقعی را برد .
به هر حال من عاشق باباشاه و آن یکی پیر‌ه‌مرد شده‌ام . خیلی نازند . مخصوصا وقتی ناگهان اون یکی پیری می‌پرسه : کی بود ؟ کی بود ؟ و همچنین آن باباشاه که می‌گوید : بــِ بوو سیــ یـَم... ای وای... میــــ کُشیـ یــَم .
خود نیما زند کریمی هم که حرف نداره . کلا از مدیری به خاطر این که لحظه‌های ما را خالی نمی‌گذارد ممنونم . امیدوارم به زودی وجود نازنینش وارد داستان شود .
یک مساله در مورد این سریال دکور بی‌نظیر و استثنائی آن است . واقعا انرژی بخش و زیبا و شاد است . وقتی اتاق‌های عمارت را می‌بینم ، آرزو می‌کنم که کاش من هم در چنین فضای دل‌انگیزی زندگی‌می‌کردم .
خود مهران مدیری هم ته آن رویایی است که همیشه از بچگی ، هم عاشق خودش بودم و هم صدای فوق مردانه‌اش . گرم و دلنشین و سک.سی .